Stefan Wesołowski

Pochodzący z Gdańska kompozytor i skrzypek, absolwent francuskiej Academie Musicale de Villecroze, związany z brytyjskim publisherem Mute Song (Nick Cave, Ben Frost, Max Richter i wielu innych), amerykańskim wydawnictwem Important Records (Pauline Oliveros, Coil, Josef van Wissem) i francuskim Ici D’ailleurs (Chapelier Fou, Yann Tiersen). Jest autorem trzech znakomicie przyjętych albumów solowych oraz nagranego z Piotrem Kalińskim Nanook of the North (2018). Jego album Rite of the End został wybrany najlepszą płytą 2017 roku w plebiscycie Gazety Wyborczej oraz międzynarodowego portalu Beehy.pe. Gdyby Wesołowski żył w XIX wieku, dziś byłby na kartach podręczników historii muzyki – pisał o nim wówczas Jacek Hawryluk z radiowej Dwójki. Album przyniosł kompozytorowi również nominację do Paszportu Polityki. Istotną gałąź twórczości Wesołowskiego stanowi komponowanie muzyki filmowej. Jest autorem muzyki do Listen to me Marlon, Love Express. The Disappearance of Walerian Borowczyk i Ucieczki na Srebrny Glob. Najnowszą produkcją z muzyką Wesołowskiego jest irlandzki film Wilk z Lily-Rose Deep i George MacKayem w rolach głównych.

Anna Pašić

Harfistka i kompozytorka mieszkajaca w Warszawie. Wykonując i nagrywając muzykę, współpracuje z artystami i artystkami reprezentującymi różne gatunki muzyczne m.in. z Benem Frostem, Piotrem Kurkiem, Hanią Rani, Oxford Drama. Na koncie ma występy na festiwalach muzycznych w Polsce i za granicą: Waves Vienna, Unsound Festival, OFF Festival, Opener Festival oraz Halfway Festival. Od jakiegoś czasu występuje także z własnymi kompozycjami, łącząc harfę z elektroniką. Do tej pory zagrała na Ephemera Festival, Tchnienia oraz w ramach cyklu S.P.A. w Warszawskiej SAUNIE. Stefana Wesołowskiego poznała w 2014 roku wykonując jego kompozycje z albumu Liebestod, podczas MFF Nowe Horyzonty. Od tamtej pory nagrywała partie harfy do muzyki filmowej skomponowanej przez Stefana, a także zagrali razem (w różnych składach) wiele koncertów m.in. na SXSW (USA), Up To Date Festival, Auksodrone, Ars Cameralis.

Jerzy Mączyński

Saksofonista i kompozytor, lider formacji Jerry & The Pelican System. Nazywany głosem młodego pokolenia wykształconych artystów.

Jerzy Mączyński to syn dwójki artystów związanych z warszawskim Teatrem Capitol – aktorki Anny Gornostaj i reżysera Stanisława Mączyńskiego. Posiada gruntowne wykształcenie muzyczne, które zdobywał w klasach jazzu i muzyki klasycznej m.in. szkoły „Bednarska” w Warszawie, a następnie Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. Ostatni rok studiów pierwszego stopnia spędził na stypendium w Danii, gdzie doskonalił swój warsztat muzyczny w Syddansk Musikkonservatorium w mieście Odense. W 2018 roku rozpoczął studia magisterskie w filii bostońskiej szkoły Berklee College of Music w Walencji na kierunku contemporary music performance. Jest drugim Polakiem po Piotrze Orzechowskim (znanym także jako Pianohooligan), który zdobył dyplom tej prestiżowej uczelni. Kształcił się również u takich osobowości jak Greg Osby, Perico Sambeat, Michał Kulenty czy Zbigniew Namysłowski.

Jerzy jest współzałożycielem freejazzowego zespołu P.E. Quartet, z którym w 2018 roku wydał album zatytułowany „Cokolwiek”. W skład kwartetu wchodzą także gitarzysta Szymon Wójcik, kontrabasista Rafał Różalski i perkusista Bartosz Szablowski. Czterech muzyków wspieranych przez pianistę Marcela Balińskiego tworzy także pod szyldem RASP Lovers ” w takim dobrze zgranym składzie przygotowali wydaną w 2019 roku płytę „RASP Lovers: Romantic Alternative Schizophrenic Punk”.

O Mączyńskim trudno mówić nie odnosząc się do powstałego w 2018 roku projektu Jerry & The Pelican System oraz albumu o tym samym tytule, który ukazał się w połowie 2019 roku pod numerem 83 w reaktywowanej przez kilkoma laty, prestiżowej serii wydawniczej Polish Jazz. Mączyński zaprosił do współpracy Marcela Balińskiego, a także trębacza Marcina Elszkowskiego, perkusistkę i flecistkę Wiktorię Jakubowską oraz kontrabasistę Franciszka Pospieszalskiego.

Utwory, które znalazły się na płycie zaczęły powstawać jeszcze podczas pobytu młodego muzyka na stypendium w Odense. Swoboda, jaką dawał mu program nauczania na duńskiej uczelni zaowocowała materiałem, który wymyka się klasyfikacjom i nie daje się zaszufladkować. Pierwotnie album miał mieć elektroniczny i popowy charakter, jednak pod wpływem członków formacji – ze szczególnym uwzględnieniem perkusistki Wiktorii Jakubowskiej – koncept ewoluował w bardziej improwizacyjnym kierunku. Efektem różnorodnych doświadczeń instrumentalistów jest międzygatunkowy i wyzwolony od reguł materiał, co i rusz zaskakujący słuchacza, ale i wymagający od niego otwartości. Jak mówi sam Mączyński, „Pelican” w tytule albumu należy rozumieć jako przymiotnik opisujący sposób, w jaki muzyk komponuje swoje utwory. „System pelikanowy” to struktura, którą na pierwszym miejscu cechuje absurdalność – projekt Jerry & The Pelican System nie bez przyczyny bywa stawiany obok legendarnej, yassowej grupy Miłość czy artystów spod szyldu wytwórni Lado ABC.

Pełen zwrotów akcji album zamyka utwór „Naya Rang”, w nagraniu którego wzięła udział skrzypaczka Apoorva Krishna, zajmująca się jednym z najstarszych systemów improwizacji na świecie – muzyką karnatycką. Ich współpraca rozpoczęła się jeszcze podczas studiów Jerzego w Walencji i niewątpliwie ma znaczący wpływ na jego inspiracje i twórczość. Pod koniec 2019 roku na zaproszenie skrzypaczki Mączyński wyjechał do Indii, gdzie przez kilka tygodni występował wraz z Krishną oraz irańskim pianistą Hami Keivanem, grając między innymi podczas NCPA International Jazz Festival w Mumbaju. Hinduskie inspiracje mają być także widoczne na kolejnym albumie kwintetu, który – jak mówi sam artysta – jest już gotowy i wyjdzie za jakiś czas.

W jego dotychczasowym dorobku widnieją także występy na scenach festiwali takich jak Jazz Jantar, Festiwal Dwa Brzegi, Habitat Center w New Delhi, Lublin Jazz, Jazz Jamboree. Współpracował także m.in. z Thomasem de Perquery i Nitin Sawhneyem. Album „Jerry & The Pelican System” bez wątpienia przyciągnął uwagę słuchaczy. Na początku 2020 roku Jerry i jego formacja zagościli w trzech kategoriach ankiety Jazz Top 2019 czytelników magazynu Jazz Forum (saksofon tenorowy, nowa nadzieja – zespół, nowa nadzieja – muzyk). W drugiej połowie tego roku muzycy planowali trasę koncertową w USA, szyki pomieszała im jednak pandemia koronawirusa. Zespół nie złożył jednak broni i przy wsparciu Narodowego Centrum Kultury przygotował wirtualną trasę koncertową „Jerzy Mączyński Jerry & The Pelican System Virtual Tour”, na którą składa się rozplanowany od czerwca do września 2020 cykl emitowanych w internecie programów muzycznych.