Film Carla Theodora Dreyera, który zapowiada kluczowe wątki jego późniejszej twórczości. Młody wikary stara się o stanowisko pastora. Po wygłoszeniu porywającego kazania zdobywa upragnioną posadę. Nie wie jednak, że bycie pastorem jest powiązane z obowiązkiem poślubienia wdowy po poprzedniku…

Zdjęcia do filmu powstały w XVII-wiecznej wiosce-skansenie Maihaugen w Lillehammer w Norwegii. Wyjątkowa rola Hildur Carlsberg, jako tytułowej wdowy, uważana jest za jedną z najlepszych kreacji aktorskich w szwedzkim kinie niemym. Niestety, wkrótce po zakończeniu zdjęć aktorka zmarła.

Dreyer odnosi się do swojej bohaterki z szacunkiem, ukazując ją jako głęboko niezrozumianą ofiarę społecznych norm. Wdowa po pastorze to jeden z pierwszych filmów wytwórni Svensk Filmindustri, która w latach 20. XX wieku zrealizowała serię odnoszących sukcesy produkcji według powtarzalnego wzorca: były to historie oparte na znanej literaturze, rozgrywające się w autentycznej skandynawskiej scenerii i dotykające tematów związanych z ludzką duszą i egzystencją.

Kopia cyfrowo odrestaurowana ze zbiorów Swedish Film Institute.