Bohaterami dramatu są Anjuta i Wolo, dwoje zakochanych, którzy wychowali się wspólnie w małej polskiej wsi na terenie zaboru rosyjskiego. On jest wiejskim muzykantem przygrywającym na skrzypkach, ona – uzdolnioną tancerką, którą macocha zmusza do zabawiania pijanych gości w nielegalnej tawernie. Talent dziewczyny zwraca uwagę właściciela okolicznych dóbr, hrabiego Orsky’ego. Arystokrata posyła ją do szkoły baletowej przy Operze Królewskiej, a chłopakowi funduje studia muzyczne. Za pomocą kolejnych intryg i kłamstw stara się za wszelką cenę rozdzielić kochanków.

Primabalerina powstała w czasie tzw. ?mody na Polskę? w europejskiej kulturze. Niemiecki tytuł filmu brzmiał Polnisch Blut (Polska krew), analogicznie do operetki Oskara Nedbala, która cieszyła się wówczas niegasnącą popularnością. Główna bohaterka filmu debiutowała na scenie opery warszawskiej, a jej losy przypominają słynny w tamtych czasach romans z najwyższych sfer, łączący polską primabalerinę Matyldę Krzesińską z późniejszym carem Rosji, Mikołajem II.

W 2016 roku Primabalerina została odrestaurowana cyfrowo przez Szwedzki Instytut Filmowy. To jeden z kilku niedawno odkrytych, wczesnych filmów Mauritza Stillera (Skarb rodu Arne), w których bohaterami są ludzie z niższych warstw społecznych oderwani od własnych korzeni. W tej opowieści o muzyce i tańcu ponownie pojawia się motyw odosobnienia i braku przynależności, których doświadczał sam reżyser. Przyszłą baletnicę zagrała debiutująca na ekranie tancerka Jenny Hasselquist, ówczesna primabalerina Opery Królewskiej w Sztokholmie. U jej boku wystąpił początkujący wówczas Lars Hanson, którego talent podziwiali uczestnicy 18. edycji Festiwalu Filmu Niemego w filmie Wicher Victora Sjöströma.