Jeden z najważniejszych reprezentantów Kammerspielu, który pełnymi garściami czerpie ze zdobyczy niemieckiego ekspresjonizmu. Portier z hotelu Atlantic ukazuje głęboki dramat upokorzonej jednostki, której historia nie tylko porusza, ale i zmusza do refleksji nad ludzkim losem. 

Centralną postacią opowieści jest tytułowy portier, który z dumą nosi swoją nienaganną liberię w eleganckim hotelu. Ze względu na zaawansowany wiek traci ukochaną posadę i  jest zmuszony do pracy w hotelowej toalecie. W roli głównej wystąpił Emil Jannings, który zachwyca zarówno w bliskich ujęciach wymagających mistrzowskiej subtelności, jak i w dramatycznych, niezwykle ekspresyjnych scenach. 

Portier z hotelu Atlantic to film, który z niezwykłą sugestywnością obrazuje pesymistyczną koncepcję losu ludzkiego, przesiąkniętą atmosferą beznadziei. Zmierza w stronę realizmu społecznego oraz psychologizmu, które wkrótce staną się istotnym elementem niemieckiego kina. Dynamiczna i innowacyjna praca kamery, znakomite aktorstwo Janningsa i świetna scenografia składają się na prawdziwą symfonię emocji. Opowiadany głównie obrazem film (niemal pozbawiony plansz z napisami!) porusza nawet po 100 latach. 

Producent filmu domagał się podobno optymistycznego zakończenia. Reżyser Friedrich Wilhelm Murnau przyjął jego wytyczne z dystansem i zakończył swoje dzieło ironiczną sekwencją, która jest sarkastyczną parodią amerykańskich filmów z happy endem.

Kopia ze zbiorów Friedrich-Wilhelm-Murnau-Stiftung w Wiesbaden.

Partner pokazu: Goethe-Institut w Krakowie