Utrzymany w duchu niemieckiego ekspresjonizmu, nowatorski i unikatowy film, portretujący zagadnienie polowań na czarownice na przestrzeni wieków. Film podzielony jest na siedem rozdziałów, z których każdy poświęcony jest nieco innemu tematowi. Duński reżyser Benjamin Christensen przedstawia na ekranie m.in. rytualne sabaty czarownic, sposoby działania inkwizycji, procesy oskarżonych o stosowanie magii, a także różne piekielne istoty.

Christensen spędził kilka lat, śledząc historię magii i okultyzmu w różnych tekstach kultury. Czarownice przypominają bogato ilustrowany wykład, w którym nie brak sekwencji inscenizowanych z udziałem aktorów. Reżyser zestawia dawne praktyki magiczne ze współczesnymi chorobami psychicznymi, podkreślając negatywne skutki oddziaływania stereotypów i przesądów na psychikę jednostki.

W latach 60. film spopularyzował William S. Burroughs, który opatrzył go nowym, autorskim komentarzem.