Fabuła filmu koncentruje się na postaci nieszczęśliwego Khmyra – biednego rolnika, dręczonego przez rozmaitych wyzyskiwaczy. Z polecenia żony, bohater wyrusza w świat w poszukiwaniu szczęścia i wolności. Niestety wszystkie jego starania paraliżują przeszkody tkwiące w systemie, mentalności, biedzie i ludzkiej pazerności.

Film Aleksandra Miedwiedkina cechuje stylistyczna przesada oraz antybolszewickie poczucie humoru. Ta komediowa bajka pełna jest ostrej krytyki systemu i przesadzonych obrazów zapadłej rosyjskiej prowincji – nędznych chałup, długobrodych popów, zakutanych w chusty babuszek. Satyryczna wymowa Szczęścia spowodowała, że ta przypowieść o losie sowieckiego rolnika przeleżała na półkach niemal 40 lat, a film ujrzał światło dzienne dopiero w latach 60-tych, wywołując sensację w Związku Radzieckim i Europie Zachodniej.

—–
A critical fairy tale about the difficult fate of a Soviet farmer. The film, stopped by the censorship, was banned for almost 40 years.